วันเสาร์ที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2556

การเดินทาง 24 - ป่าไผ่สีรุ้ง(2)

เกรนที่แอบมองอยู่ข้างนอกกำลังชักแท่นกายของตน พอเห็นดังนั้นก็ตกใจนึกได้ว่านางโดนยาอยู่จึงทำไปเช่นนั้น แต่ในใจคงหาต้องการไม่ เขาจึงเปิดหน้าต่างด้วยการพังกลอนด้วยแรงดันปรานทะลวงหลังแล้วกระโดดเข้าไป ซึ่งพวกข้างในไม่ทันสังเกตุเพราะมั่วสนใจกับการจับการสาวตรงหน้าเท่านั้น

เกรนย่องไปจัดการฟาดสันมือแฝงปราณเอาไว้ใส่ชายร่างสูงใหญ่ที่นั่งหอบจากการสำเร็จความใคร่อยู่ด้านหลังสุดของกลุ่มจนสงบแล้วพุ่งซัดคนต่อไปที่่นั่งหอบเยื้องๆกันทันที จากนั้นก็พุ่งไปกระชากตัวหัวหน้าที่กำลังจะสอดแท่งกายตนเข้าในตัวหญิงสาวกระเด็นไปข้างหลังกระแทกกับคนที่นอนสงบอยู่

ตุบ!!!

"เฮ่ย อะไรฟะ" สองคนที่กำลังจะบขอมือหญิงสาวไปชักแท่นกายตนอยุ่ตะลึงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

"เจ้าเป็นใครกัน" หนึ่งในนั้นเอ่ย

"ข้าเป้นใครไม่ต้องสนหลอก แต่คนเลวอย่างพวกเจ้าคงต้องไปนอนห้องขังหละ" เกรนตอบแล้วขยับกายไปซักหมัดใส่คนด้านซ้ายก่อน

ผัวะ!!! "โอ้ย" ตุบ!!  ชายคนนั้นกระเด็นไปชนผนังห้องสลบไปทันที่

"บังอาดนัก" อีกคนจึงลุกพุ่งหมัดใส่เกรนทันที ที่เห็นเพื่อนตนสลบไป

วูบ เกรนเอี่ยวตัวหลบไปด้านข้างอยุ่ชยับกายพุ่งใส่อีกฝ่ายไปในตัวใช้ฝามือแฝงปราณชัดไปตรงหน้าอกอีกฝ่ายจนกระเด็นไปนอนเงียบข้างเพื่อนมัน

"เจ้าอย่างอยู่เลย ย๊ากกกก" ตัวหัวหน้าที่เงียบอยู่นานเพราะไปคว้าดาบของตนจากการเกงที่โยนไปอีกด้านนั้นเอง

ฉับ เกรนยันตัวถอยหลังจากคมดาบไป แล้วหมุนตัวแตะใส่ดาบอย่างแรง

ผัวะ "เฮ่ย" ดาบหลุดออกมามืออีกฝ่ายทันที

"เล่นของมีคมมันอัตรายนะ นอนไปซะเถอะ" เกรนพุ่งไปต่อท้องอีกฝ่ายแล้วกระซิบข้างหู

"อุบ อย่ามาหยามกันนะ" อีกฝ่านตั้งหลักเกร็งปราณได้

"หรือเจ้าใช้ปราณได้ด้วยหรือ" เกรนแปลกใจเพราะพวกมันที่สลบไปไม่มีใครใช้ปราณได้เลย

"555 ช้าไม่กระจอกแบบพวกมันหลอกนะ รับหมัดข้าไปซะ ว้ากกกก" อีกฝ่ายพุ่งหมัดใส่พร้อมความมั่นใจ

"ปราณมันต้องแบบนี้ตั้งหาก ฮึบ" เกรนก้มตัวหลบ แล้วส่วนหมัดใส่หน้าอีกฝ่ายทันที

ผัวะ "อุบ" เป็นเสียงเดี่ยวที่ได้ยินจากปากอีกฝ่ายก่อนที่จะลอยตัวก่างออกไปกระแทกพื้นแน่นิ่งไป

"ใช้ปราณได้นิดๆหน่อยๆทำเป็นคุย" เกรนบ่นออกมา

"แม่นางเป็นไรมากมั้ย เอ๋" เกรนหันมาถามหญิงสาว แต่ก็ไม่พบนางที่เคยนอนอยู่ตรงนั้นแล้ว

หมับ ผึบ คลืด "อืมมมมมม" หญิงสาวโผ่เกาะเอวเกรนในท่าคลานเขาแบบเขาไม่ทันตั้งตัว แล้วปดกางเกงดึงลงทั้งกางเกงในอย่างเร็ว แล้วจับเกรนน้อยที่หดตัวอยู่ข้างในมาดูดอมอย่างกระหาย

"อู้ววววว จะ เจ้าทำอะไร ขะ ข้ามาช่วยเจ้า ไม่ต้องทำแบบนี้หลอก อู้ววววว" เกรนพยายามจับหวันางออกแต่นางไม่ยอมสองมือกอดเอวเข้าซุกหน้าเข้ากับแท่นกายอย่างแนบแน่น

"อืมมมมม ซูดดดดด อืมมมมมม" นางยังคงดูดต่อไปจนเกรนน้อนตื่นตัวขยายออก

"อาาาา ขะ สามารถช่วยเจ้าถอนฤทธิ์ยาได้นะ อะ โอ้ววววว จะ เจ้าหยุดก่อน ซีดดดดด" เกรนครางไปกับการดูดเน้นๆของนาง

"อ้า ไอ่ อ้อง อาน อ้า อาก ไอ้ อี้ อืมมมมม ซูดดดดดด จ๊วบบบบบ" นางตอบในลำคอขณะดูดเลียอยู่

"โอ้ววววว อย่าเลียปลายสิมันเสียว อู้ววววว" เกรนตอนนี้ซักไม่ไหวแล้ว

ไม่ทันไรนางก็ลุกผักเกรนลงไปนอนบนพื้นแล้วนั่งทับเขาอย่างรวดเร็ว โดยให้ของสงวนนางทับไปกับแท่นกายเกรนอย่างเต็มที่ ทำการถอกเสื้อเกรนขึ้นเผยอกแข็งกว้างแล้วก้มตัวลงเลียไปมาสร้างความเสียวแก่เกรนเป็นอย่างยิ่ง

"อาาาาา จะ เจ้า ดี อูยยยยยย" เกรนที่ตอนนี้ทนไม่ไหวกับการรบเล้าของนางจึงสนองนางแทนด้วยการลูบผมนางขณะเลียนมของเขาไปมา อีกมือก็สอดไปใต้เสื้อนางที่หลุดลุ่ย เผยให้เห็นอกอวบขนาดผลส้มของนาง แล้วเคล้นคลึงบวกกับใช้นิ้งกลางกดบีบยอดถัดนางที่แข็งสู้มือเขาไปด้วย

"อืมมมมม อาาาาา นายท่านข้าทนไม่ไหวแล้ว ข้าจะใส่หละ" ในที่สุดนางก็เอ่ยปากออกมา ใช้มือหนึ่งยันอกเขาไว้ พร้อมสอดมือข้างหนึ่งลงไปจับแท่นกายเขาให้จ่อตรงปากถ่ำของนาง แล้วกดสะโพกลงไปอย่างช้าๆ

"อูย ซีดดดดดดด โอ้ววววววว ทั้งเจ็บ ทั้งเสียว อูยยยยยย" นางแหงนหน้าขึ้นครางขณะกดตัวลงช้าๆ

"อาาาาา ซีดดดดด ของเจ้าบีบแน่ไปหมด" เกรนได้แต่นอนให้นางคุมเกม

"อะ อะ อ๊ายยยยย ซีดดดดด โอ้วววววว"เมื่อแท่นกายของเขาเข้าไปได้ 1ใน 3 นางก็หยุดเพราะเหมือนไปชนอะไรบางอย่างภายในตัวนาง แต่กัลโยกสะโพกหมุนไปมา สร้างความเสียวให้เกรนมากขึ้นไปอีก

"อาาาาา เจ้าเล่นงี้เลยหรือ อู้วววววว" เกรนเห็นว่านางไม่ยอมทิ้งตัวให้แท่นกายตนเข้าไปจนสุดจึงขยับสองมือไปจับเอวนางแล้วกดตัวนางลงมีหรือแรงสตรีจะสู้บุรุษได้ ตัวนางจึงทิ้งลงมาตามแรงมือของเขา แต่ไม่เพียงเท่านั้น จังหวะนี้เกรนกระดกก้นสวนขึ้นไปด้วยยิ่งทำให้การกระแทกครั้งนี้ส่งให้แท่นกายเขาเข้าไปจนสุดทางได้

"ว้าย แหกแล้ว โอ้ยยยยยย ซีดดดดดด ท่าน ขะ ข้า เจ็บ อูยยยยย" นางร้องอย่างเจ็บปวดขึ้นมา

"เอ๋" เขามองไปยังแท่นกายตนที่เสียบมิดถ่ำนางมีเลือดไหลซีบๆออกมา เขารู้ได้ทันทีว่านางนั้นยังไม่เคยผ่านชายใดมาก่อนแน่ "ไหนลีลาเด็ดขนาดนี้วะ"

"ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวเจ้าจะเสียงเอง" เกรนจึงกล่าวปลอบนาง แล้วลุกตัวขึ้นมาจูบและดูดอกอวบนาง มือซ้ายวนลูบไปยังติ่งเสียว และอีกข้างเคล้นอก บีบยอดถัดนางไปได้

"อืมมมม อาาาา" ไม่นางก็เกิดอารมณ์ร่วมอีกครั้ง ภายในเริ่มตอดแรงขึ้น

"ฮืม จ๊วบๆ"

"อะ อาาาาา ข้าเสียวอีกแล้ว ซีดดดดด" นางเริ่มบดเอวไปมากับโคนแท่นกายของเกรน ให้ติ่งเสียวนางสีกับขนของเขา

เกรนจึงคลายมือที่บี้ติ่งเสียวไปขยั่มแอมก้นนางแทน

"อืมมมมม ก้มเจ้าแน่นดีจัง"

"อาาาา ซีดดด ของท่านเข้าลึกจัง อาาาาา" นางเริ่มขยับตัวขึ้นลงตามธรรมชาติ ส่วนเกรนก็ใช้มือที่จับก้นนางดันตัวนางเข้าหาเขาไปด้วย ตับๆ ตับๆ

"อูยยยยยยย เสียวอะไรอย่างงี้ อาาาาาา"

"ดีๆ ทิ้งตัวลงมาแบบนี้หละ อาาาา"

"อาาาาา อย่างงี้ต้องรีบหาสามีซะแล้ว อูยยยยยย ซีดดดดด" นางเริ่มทิ้งตัวเร็วขึ้น

"ฮืมมมมม จ๊วบๆ" เกรนก้มดูดอกนางอีกครั้ง ส่วนมือทั้งสองเป็นจับก้นนางกระแทกกับแท่านกายเข้าเร็วขึ้น

"อะ อะ อาาาาาาา ซีดดดดดดด เร็วๆเข้า ขะ ข้าจะ จนแล้ว อาาาาา"

"ได้เลย ฮึบ" ตับ

"อะ อาาาาา" ตับๆ "โอ้ววววววว ซีดดดดด" ตับๆ ตับๆ "อะ อะ อี้ อะ อาาาาา" ตับๆ ตับๆ

"โอ้ว อกเจ้าชั่งแน่นแท้ ฮืมมมมม" เกรว่าแล้วก็ซบลงอกนางดูดเลียซ้ายทีขวาที

 "ดี ใช้มั้ย อะ อืมมมมมม ท่านไม่ต้อง เกงใจ อะ อะ อูยยยยยย ซีดดดดด" นางเพิ่มแรงและความเร็วขึ้นจนถี่ยีบ ตับๆ ตับๆ ตับๆ ตับๆ

"เยี่ยม อู้ยยยยยย"

"อะ อะ ซีดดดด ขะ ข้า ไม่ไหวแล้ว อะ อะ โอ้ววววววว"

"อีกนิดรอข้าหน่อย" เกรนรีบกระดกเอวขึ้นส่วนเพิ่มเข้าไปด้วย ตับๆ ตับๆ ตับๆ ตับๆ

"อะ อะ อ้า อะ โอยยยยย ขะ ข้า อะ อะ แตกแล้ว อะ อ้ายยยยยยยยยยยยยย" นางร้องพร้อมเกร็งกายรัดเกรนแน่นแหงนหน้าหลับตากระตุกสั่น

ตับๆ ตับๆ ตับๆ ตับๆ

"ฮะ ฮะ อาาาาาาาา ข้าได้แล้ว อาาาาา" เกรนจึงกระแทกเร็วตามติดไม่นานเขาก็ปล่อยน้ำพุ่งเข้าสู่ร่ายนาง และเบียดกายกับนางแน่นไม่แพ้กัน เขารู้สึกได้มีพลังบางอย่างไหลจากตัวนางเข้ามาในตัวเขาผ่านช่วงล่างทุกครั้งที่มีการปล่อยน้ำรักเข้า

หลังจากหายจากการเกร็งแล้ว เกรนมองไปยังหญิงสาวที่กอดเข้าตรงหน้าพบว่านางสลบไปซะแล้ว ทั้งที่กอดเขาเอาไว้ เขาจึงยกตัวนางไปวางด้านข้างแต่งกายให้ตนก่อนแล้วแต่งกายให้นางทีหลัง พอเห็นว่าเข้าที่แล้วจึงอุ้มนางเดินออกจากห้องเก็บของด้านหลังไปด้านหน้า เข้าไปในร้านแล้ววางนางลงบนโต๊ะที่เขาใช้เท้าเลื่อนมาต่อกันให้ยาวพอวางร่างหญิงสาวได้

"เฮ่ย เหนื่อยจริงๆ เอาไงดีหละเนี่ย" เกรนนั่งมองนางที่หลับบนโต๊ะ พรางคิดว่าจะทำเช่นไรต่อ

"เอาอย่างงี้หละกัน" เขาตัดสินใจเขียนจดหมายเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างง่ายๆโดยไม่ได้เปิดเผยเรื่องทั้งหมดแน่นอนเรื่องที่นางเสร็จเขาก็ด้วยสอดไว้ในผ้าคาดเอวนาง แล้วไปจัดการมัดคนชั่วทั้ง5คนลากออกมาหมายเอาไปส่งตัวขังที่หมู่บ้าน

พอเดินลงมามิเรนที่เห็นเกรนลากคน 5คนมาด้วยจึงเอ่ยถามเรื่องราวทันที ส่วนอายะนั่งฟังอย่างตั้งใจ เกรนเล่าเรื่องที่ตนไปเจอพวกนี้กำลังแอบใช้ยานอนหลับใส่เจ้าของร้านจนหมดสติ เขาจึงไปช่วยเอาไว้ได้ทันแล้วเอาตัวเจ้าของร้านไปวางนอนบนโต๊ะในร้านข้างบน เขาจึงเก็บร้านให้แล้วลากพวกนี้ลงเพื่อเอาไปส่งตัวขังที่หมู่บ้าน

เมื่อได้ฟังดังนั้นมิเรนเหมือนจะขึ้นไปดูอาการ เกรนจึงต้องหาเรื่องกลบไปว่าเขาได้เขียนจดหมายบอกเอาไว้แล้ว ปล่อยให้เจ้าของร้านนอนไปเถอะน่าจะดีกว่า เราช่วยยกของพวกนี้ไปวางที่หลังร้านกันแล้วกลับกัน เพราะเดี๋ยวจะค่ำเอาเสียก่อน และอีกหลายเหตุผลจนนางยอม ทั้งหมดจึงเก็บของไปไว้หลังร้านให้วางเงินค่าอาหารที่โต๊ะด้านในร้านและปิดล๊อกกลอน แล้วเดินทางกลับหมู่บ้าน โดยที่เกรนลากชายทั้ง 5คนไปด้วย

ระหว่างทางเขาลองเดินพลังดูว่าเพิ่มมากขึ้นมากแค่ไหน แต่พบว่ามันเพิ่มขึ้นมาไม่มากเท่ากับตอนที่เขาได้เปิดบริสุทธิ์มิเรนกับอายะเลย เพียงแค่เพิ่มเขึ้นเล็กน้อยเท่านั้น ซึ่งทำให้เขางงกับอาการที่พลังเพิ่มไม่เท่ากันแบบนี้

(หรือว่ามันจะเกี่ยวกับตัวหญิงด้วยนะ เพราะทั้งมิเรนและอายะต่างก็เป็นผู้มีวิชายุทธ แต่กับแม่หญิงนางนั้นไม่มี อืม ทำไงดีเนี่ยไม่เข้าใจเลย) เกรนได้แต่คุ่นคิดไปคนเดียวระหว่างทางเดินกลับ จะมีหันไปตบมิเรนบางถามอีกฝ่ายเอ่ยถาม หรือขอความเห็น

(เฮ่ย เก็บเอาไว้ไปถามท่านฮาเดสดีกว่า ช่วงนี้ก็แล้วแต่ตามมีตามเกิดหละ) ในที่สุดเขาก็ถอนใจ แล้วไปสนใจมิเรนกับอายะที่ตอนนี้เริ่มซนเอาปากกาหมึกมาวาดเล่นบนหน้าของคนทั้ง 5ที่โดนเกรนลากมาทั้งที่สลบอยู่อย่างสนุกสนาน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น