ณ. หมุ่บ้าน 'เชาวาเรีย'
พวกเกรนได้เดินทางเข้าไปยังโรงพักผ่อนที่ทางสมชายได้ส่งข่าวมาจ้องเอาไว้ให้ก่อนแล้ว
"เอ๋ ได้มาห้องเดียวหรือ" สมชายกล่าวกับเจ้าหน้าที่ตอนรับที่บาร์ด้านล่างของโรงพักผ่อนนี้
"ข้าต้องขอโทษท่านด้วยนะครับ ช่วงนี้คนแห่ลงใต้กันแยะ ห้องเลยเต็มเร็วกว่าปกติ" เจ้าหน้าที่ตอนรับกล่าว
"เอาเถอะๆ ข้าสามารถนอนร่วมกันมิเรนได้อยู่แล้วไม่มีปัญหาอะไร" เกรนกล่าวขึ้น
"งะ งั้นหรือ ขะ ข้านี้ก็ไม่ทันสังเกตุเลยเนอะ 55555" สมชายที่ได้ยินดังนั้นก็กล่าวติดๆขัดๆในตอนแรก แต่ก็เข้าใจได้จึงหัวเราะออกมา
"อา ท่านสมชายอยู่ก็หัวเราะออกมมา มีอะไรกันหรือคะ" มิเรนที่คุญอยู่กับสาวใช้ได้ยินจึงหันไปถามด้วยความสงสัย
"เออ ข้าก็แค่หัวเราะไปเท่านั้นหละ 555" สมชายกล่าวตัดง่ายๆออกไป
"คุณลูกค้าครับ นี้กุญแจห้องของท่าน" เจ้าหน้าที่ตอนรับได้ยื่นกุญแจห้องให้กับเกรน แล้วหันไปส่งให้กับคนอื่นๆอีก
"ขอบคุณครับ"
"เอาหละ ในเมื่อได้ห้องกันแล้วก็แยกย้ายกันไปได้แล้ว พรุ่งนี้ค่อยมารวมตัวกันใหม่ตอนเช้าแล้วอย่าลืมกินข้าวเช้ามากันด้วยหละ พอร่วมกันเสร็จแล้วจะได้ออกเดินทางกันเลย ไปๆ" สมชายเห็นว่าแจกจ่ายห้องกันแล้วจึงสั่งแยกย้ายกันไปทำธุระของแต่ละคน
"งั้นพวกข้าก็ขอตัวหละ" เกรนกล่าว
"อือ" สมชายรับ แล้วเดินแยกกันไป
ห้องที่เกรนพักนั้นอยู่คนละด้านกับพวกสมชายที่อยู่อีกด้านกับพวกเค้าและคุณหนูของพวกเค้าก็เช่นกัน ตอนนี้จึงมีแค่เกรนกับมิเรนที่เดินไปอีกด้านเท่านั้น
"มิเรนเจ้าสนุกมั้ย" จู่ๆเกรนก็เอ่ยขึ้นมา
"เอ๋? คะ?" นางขานรับอย่างงงๆ
"อา ข้ายินเจ้าคุยกับแม่นางทั้งสองอย่างสนุกในรถม้านะ เลยอยากรู้ว่าคุยอะไรกันถึงได้สนุกแบบนั้น" เข้าสริม
"อ๋อ เจ้าคะ พวกข้าก็คุยเรื่องของที่ขายในตลาดตามข้างทาง เรื่องตลาดในเมือง 'ทาฟาเนีย' เสื้อผ้า ขนม อาหาร และเรื่องอื่นๆเล็กๆน้อยๆคะ" มิเรนตอบ
"หรือแล้วสนุกมั้ย"
"คะ ข้ามีความสุขมาก ได้พูดคุยแลกเปลี่ยนความรู้ ประสพการณ์ กับแม่นางเบญจมาศกับคุณหนูนาริสาคะ" นางยิมสดใส่ออกมาบ่งบอกว่านางสุขจริงๆ
"555 ดีแล้วถ้าเจ้ามีความสุขข้าก็ดีใจ เจ้าจะได้มีเพื่อนๆกับคนอื่นบาง ต้องค่อยตามช่วยเหลือข้าตลอดเลยนิ"
"มะ ไม่หลอกคะ ข้าก็มีความสุขที่ได้ติดตามท่านเกรนนะคะ" นางกล่าวออกมาอย่างร้อนรน
"555 เจ้าไม่ต้องรนขนาดนั้น ข้าไม่ได้น้อยใจอะไร ข้าแค่พูดจากใจข้าตั้งหากที่เห็นเจ้ามีความสุขแบบนั้น สงสัยข้าต้องเดินทางไปกับพวกสมชายอีกสักหน่อยแล้วหละ เจ้าจะได้สนิทกับเพื่อนใหม่ของเจ้าให้มากๆ 555"
"ท่านเกรน ขอบคุณมากคะ" นางยืมมือมาจับหน้าเขากล่าวขอบคุณแล้วส่งจูบไปยังแก้มของเขาหนึ่งทีพรางเอากุญแจจากมือชายหนุ่มไปไขที่ห้อง "ข้าว่าเรารีบเข้าห้องดีกว่านะคะ ท่านจะได้พักผ่อน"
"หึหึ เจ้าคิดว่าจะได้พักหรือ" เกรนพูดแล้วเดินตามเข้าไปในห้องพร้อมปิดประตูลงกลอนอย่างรวดเร็ว
เกรนเดินตรงไปหามิเรนที่กำลังจะเปิดหน้าต่างให้ลมพัดระบายอากาศในห้องสักหน่อย
"อุย มีอะไรหรือคะ" นางกล่าวตกใจ เพราะชายหนุ่มเข้ามาประชิดตัวนางพร้อมทั้งโอบกอดนางจากด้านหลัง
"ฮืม.. เจ้าน่ารักมากรู้มั้ย" เกรนหอมไปยังซอกคอและหลังใบหูของนาง
"อืม ท่านเกรน ขะ ข้าเปิดหน้าต่าง ยะ อยู่นะคะ อุบ" นางเอียงใบหน้าเล็กน้องเพื่อกล่าวกับชายหนุ่มด้านหลัง ซึ่งเป็นจังหวะที่ชายหนุ่มขยับเข้าหอมแก้มนางและจูบปากนาง เขาขยับมือทั้งสองข้างออกจากเอวนาง แล้วอื่มไปดึงผ้าม่านเลื่อนมาบดบังวิสัยทัศย์พวกเขาจากภายนอก
"อืมมมมมม" มือของนางขยับไปโอบคอชายหนุ่มพร้อมจูบตอบโต้รับลิ้นที่เขาสอดเข้ามาในปากนาง
มือซ้ายชายหนุ่มขยับสอดเข้าไปใต้เสื้อนางบีบนวดอกอวบ ส่งนิ้วชี้กลายเขี่ยยอดถัดนางไปด้วย อีกมือเลื่อนลงล่างสอดเข้าไปใต้กระโปรงยาวสวยของนาง คลึงเนินอวบอิ่มด้านล่างของนางวนไปมาโดยให้นิ้วชี้บีบยังติ้งเสียวของนางไปด้วย
"อืมมมมม ทะ ท่านเกรน อาาาาา" มิเรนเมื่อโดนเล่นทั้งจุดเสียวบนล่างถึงกับครางตัวอ่อนเอนกายพิงชายหนุ่มยันไม่ให้ตนล้มเนื่องจากหมดแรงจากความเสียวที่ได้รับ
"มิเรนขยับมาทางนี้กัน" เกรนกล่าวแล้วเลื่อนมือที่นวดเคล้นอกอวบนางไปประคลองนางให้ขยับหันไปทางโต๊ะรับแขกที่อยู่ด้านข้าง
เกรนจับมือมิเรนข้างหนึ่งจากที่โอบคอเขาลงมายังโตะเอาไว้แทน โดยที่เขสยังจับมือนางจากด้านกลังมืออยู่อย่างนั้น ส่วนอีกมือของเขาได้เลื่อนชั้นในส่วนล่างนางลงจนถึงเขานาง แล้วถอยมือออกไปปลดกางเกงของตน ทำการถอกกระโปรงนางขึ้นจนเห็นก้นงอนนวลของนางจากด้านหลัง เขาลูบไล่ก้นนางสักพักก็แนบกายชิดหลังมิเรนให้แท่งกายของเขาจ่อตรงกับเนินล่างของนาง ย้ายมือที่ก้นนางลูบไล่ผ่านก้นไปยังเอวบางววนนวดรอบหน้าท้องแบนราบรอบสองรอบแล้วลูบไล่สนขึ้นบกไปเคล้นอกอวบนางต่อ
"อืมมมมม ..อา.."
"ฮืมมมม..."
เกรนขยับสะโพกสายไปมาให้แท่งกายเขาถูไถไปมากับเนินล่างของนาง อีกทั้งปลายหัวยังคอยสะกิดโดนติ่งเสียวนางเป็นระยะๆยิ่งเพิ่มความเสียวแก่นางยิ่ง น้ำในถ้ำนางเริ่มมากขึ้ยจนไหลออกมานองระหว่างขานางแล้ว
"อู้ววววว ซีดดดดด อาาาา ทะ ท่านเกรน ใส่เข้ามาเถอะ ยะ อย่าทรมานข้าเลย อาาาาา ซีดดดดด"
"นั้นสินะ ข้าซักทนไม่ไหวเหมือนกัน"
ว่าแล้วเขาก็ขยับแท่นกายเขาถอยหลังแล้วค่อยเดินหน้าเชิดหัวขึ้นส่งแท่งกายให้ค่อยหายเข้าไปในถ้ำของนางอย่างช้าๆ
"อู้วววววว ของเจ้ามันทั้งคับและแน่ไม่ส่างคลายเลย อืมมมม"
"อะ อืมมมมม ทะ ซีดดดด ท่านเกรน หะ หละก็ อ๊าาาาาาา ไม่น้า.... อี๊ออออออออออ" นางกล่างยังไม่ทันไรเขาก็กระทู้งแท่นกายอีกคลึ่งรำเข้าถ้ำนางจนมิดส่งผลให้นางเสียวจนเสร็จไปหนึ่งทีหลังจากโดยเล่าโลมมานาน
"อู้ววววว เจ้าอย่าตอดแรงเดี๋ยวข้าก็เสร็จหลอก อาาาา"
"ท่านเกรน ก็ข้าบอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ได้ตั้งใจ มันตอดเองตั้งหาก อาาาา"
เกรนหลังจากหยุดให้นางได้พักนิดหนึ่งก็เริ่มสาวแท่นกายเข้าออกอย่างช้าๆ สองมือยังคงทำงานของมันต่อไป หนึ่งมือเลื่อนไปเคล้นอกและยอดถัด อีกมือเลื่อนไปลูบไล่หน้าข้าง โครนขา เอวบาง หน้าท้องแบนราบวนไปมา จุดไฟอารมณ์ให้แก่นางขึ้นมาใหม่อีกครั้ง
"อู้วววว ซีดดดด อะ อาาาาาา"
ไม่นานจะการสาวเข้าออกอย่างช้าๆก็เปลี่ยนมาเร็วขึ้นทีละนิดจนตอนนี้หน้าอกของมิเรนกระเพิมตามจังหวะการกระแทกของเกรน มิเรนเริ่มรู้สึกวาบๆร้อนในกายอีกครั้งสองมือที่ยังโต๊ะขยับย้ายไปตามอารมณ์นาง มือหนึ่งไปจับกับมือที่เคล้นอกอวบนาง อีกข้างไปเกาะคอชายหนุ่มไปตอนนี้แนบกายซากไซ้หลังคอและใบหูนางไปอยู่
"อะ อะ อาาาา ทะ ท่าน เกรน ขะ ข้า จะไม่ ไหว ละ แล้ว อะ อาาาาา ซีดดดดดด"
"ฮืม ฮืม ขะ ข้าก็ใกล้หละ ฮะ ฮืม อู้วววว"
เมื่อได้ยินดังนั้นเกรนจึงถอยมือทั้งสองของเขาไปจับเอวบางนางแน่นแล้วเร่งกระแทกจากทางด้านหลังเร็วขึ้น จนตอนนี้ตัวมิเรนสั่นไหวตามการกระแทกของเขาสองมือปล่อยจากการเกาะกุมชายหนุ่มมาซุกเกาะโต๊ะแน่ร้องครางอย่างสุขสุดตลอดเวลา
"อะ อะ อาาาาา ทะ เกรน อะ โอ้วววววว อู้ยยยยยยยย ซีดดดดดดด แรงอีก อะ ซีดดดดดดด" ตับๆตับๆ
"ฮะ ฮะ ฮืมมมมม ฮะ ฮะ อู้ววววว" ตับๆตับๆ
"ซีดดดดด อูยยยยยย ขะ ข้า อะ อาาาาาาาาาาาา ไม่ อะ อ๊ายยยยยยยยยยยยย" ตับๆตับๆ ตับๆตับๆ
"โอ้ววววววววว มิเรนนนนน" เมื่อปลายทางมาถึงทั้งสองต่างร้องออกมา
เกรนกระแทกซ้ำครั้งสุดท้ายแล้วลงไปแนบกายโอบกอดนางจากด้านหลังกรัตุดตัวปล่อยน้ำพุ่งเขาไปยังถ้ำมากมายจนนองไหลออกมาระหว่างขานาง ส่วนนางที่ไปถึงก่อนเกรนไม่กี่วินาทีนั้นตอนนี้ทั้งเกร็งจากการถึงสวรรค์และเสียววูบวาบการน้ำที่เกรนหลั่งออกมามากมายในท้องของนาง สองมือนั้นจีกขอบโต๊ะแนน สองขาเกร็งกระตุกตามจังหวะของน้ำที่ไหล่เขามาในตัวนาง
ไม่นานอาการทั้งสองก็คลายลง เกรนจึงดึงตัวนางมากอดจากด้านหลังแล้วหมุนตัวไปนอนราบยาวลงบนโวฟายาวด้านข้างโต๊ะปล่อยให้นางนอนหันหน้าไปทางนอกโซฟให้หลังพิงอกเขาแล้วเลื่อนมือไปโอบนางเอาไว้ไม่ให้ห่าง มิเรนก็ตามใจเกรนนอนแนบพิงอกเขาแล้วหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อนจากการรับศึกครั้งนี้ ในอ้อมแขนของเกรน
...
กึก กัก มีเสียงหนึ่งดังขึ้นเบาๆหลังจากทั้งสองเสร็จกิจกันแล้ว เสียงนั้นดังมาจากด้านในตู้เสื้อผ้าที่อยู่อีกด้านของโซฟาที่เกรนนอนกอดกับมิเรนอยู่
"นี่เบญจมาศข้าเปิดตาได้หรือยัง" เสียงหญิงสาวกล่าวออกมา
"อือ นะ น่า จะได้แล้วนะคะ" เสียงสาวใช้กล่าวออกมา
"เจ้าก็ทำไมต้องให้ข้าปิดตาด้วยหละ แล้วนี้เมื่อไหร่จะได้ออกไปซักที ข้าอยากกลับไปนอนแล้วนะ"
เป็นสองสาวนนั้นเองที่มาแอบอยู่ในตู้เสื้อผ้า เพื่อหวังเล่นให้มิเรนตกใจ แต่พอจะออกไปก็พบว่าเกรนนั้นเข้าไปนัวเนียกับมิเรนซะแล้ว จะออกไปก็กะไรอยู่เลยต้องจำใจแอบอยู่ในตู้เสื้อผ้าต่อไปจนหนังสดจะจบลง ซึ่งสาวใช้ได้ยกมืข้างหนึ่งขึ้นมาปิดตาคุณหนูของตนเอาไว้
"คะ รออีกสักครู่ให้แน่ใจว่าสองตนนั้นหลับไปแล้วจริงๆนะคะ" สาวใช้ที่ตอนนี้แอยมองออกไปข้างนอกประเมณสถานการณ์อย่างเงียบๆ
"เฮ่ย กระจะมาแอบทำให้ตกใจสักหน่อย ไหงกลายมาเป็นฝ่ายตกใจเอวหละเนี่ย แถมต้องมาอยู่ในตู้แคบๆอีก"
"แต่คุณหนูเป็นคนต้นคิดนะคะ"
"อะ เออ เออ ชั่งเถอะ" นาริสาบอกปัดๆไปเพราะตอนนี้อยากกับห้องของตนมากแล้ว
"เอาเป็นว่าเราน่าจะออกไปได้แล้วนะคะ ข้าว่าทั้งสองคนน่าจะหลับไปแล้วจริงๆ" สาวใช้จึงเปิดตู้เสื้อผ้าเบาๆแล้วจูงมือคุณหนูของตนแอบย่องออกไปจากห้องของเกรน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น